با جمعیت حدود ۷٫۴ میلیارد نفری انسان بر روی کره ی زمین، تقریباً با اطمینان می توان گفت که اگر مکان مناسبی برای زندگی کردن در زمین پیدا شود، به طور قطع کسی در آن زندگی می کند. این نکته با توجه به رشد چشمگیر انسانها در طی دو قرن از یک میلیارد نفر به تعداد کنونی قابل درک است؛ برآورد می شود جمعیت انسانها تا سال ۲۱۰۰ به ۱۱٫۲ میلیارد نفر برسد.

کشف استرالیا بسیار مهم است، زیرا افرادی که پا به آنجا گذاشتند، بدون تغییر باقی مانده بودند

تا به امروز، ما در تلاش برای پیدا کردن مکانی برای ۶٫۵ درصد از تمامی انسانهایی هستیم که تا به امروز به دنیا آمده اند، بنابراین ما هم اکنون در نقطه ای هستیم که منابع زمین را تقریباً به طور کامل مصرف کرده ایم (حتی اگر ما چند نقطه را از دست داده باشیم). اما همیشه این چنین نبوده است –پیش از اینکه ما ماهواره ها را به فضا پرتاب کنیم- انسان ها برخی از نقاط بسیار کلیدی و زیبای این سیاره را از دست داده بودند. همانطور که بخشی از مستند Real Life Lore توضیح می دهد، شماری از خشکی های روی زمین وجود دارند که به طرز عجیبی تا همین اواخر نادیده گرفته شده بودند و این مکان ها بسیار بزرگ بوده و در نزدیکی برخی از تمدن های شناخته شده قرار داشتند. پس داستان چیست؟

خب، اگر ما داستان را از آغاز انسان شدنمان در آفریقا شروع کنیم، ما می توانیم براساس فسیل باقی مانده از انسان ها –که حدود ۱۹۵ هزار سال پیش شروع به مهاجرت به خارج از اتیوپی کردند- حدس هایی بزنیم. تا حدود ۱۶۰ هزار سال تا ۱۴۰ هزار سال پیش بود که انسان های اولیه توانستند ناحیه اطراف سودان را کشف کنند، اما فقط تا ۱۲۵ هزار سال پیش، آنها توانستند تمامی مسیرهای منتهی به ساحل جنوبی قاره آفریقا را طی کردند.

آنها حتی چگونگی گذر از سراسر دریا را برای رسیدن به یمن امروزی، به دست آورده بودند. نخستین انسان ها، حدود ۷۰ هزار سال پیش به هند پا گذاشتند و در حدود ۳ هزار سال بعد از آن بود که به جنوب شرق آسیا آمدند. پس از آن انسان ها در حدود ۴۸ هزار سال پیش مصر، قسمت عمده قاره آفریقا و استرالیا را در نوردیدند. کشف استرالیا بسیار ویژه و مهم است، چرا که افرادی که نخستین بار به آن جزیره رسیدند و همچنین فرزندان آنها، تا حدود سال ۱۷۷۰ که بریتانیایی ها پا به آنجا گذاشتند، بدون تغییر باقی مانده بودند.

انسان های اولیه توانستند ناحیه اطراف سودان را کشف کنند

این بدان معناست که بومیان امروزی استرالیا، قدیمی ترین جامعه ماندگار بر روی زمین را تشکیل می دهند. همه چیز در حدود ۴۶ هزار سال پیش اتفاق افتاد و با گسترش انسان ها (انسان های هوشمند)، نئاندرتال ها شروع به ناپدید شدن کردند (اما پیش از آن، نئاندرتال ها با انسان ها آمیزش داشتند و سیستمی ایمنی ما را تا ابد مختل کردند). در حدود ۴۰ هزار تا ۲۵ هزار سال پیش، انسان ها یک قاره کاملاً جدید کشف کردند (سلام آمریکا!) و حالا واقعا شروع به پر کردن برخی از گپ های سراسر جهان کرده اند، همانند ویدئویی که در بالا توضیح می دهد.

آنچه واقعاً تعجب آور است، مکان های از دست رفته است. مثلا چگونه ما ماداگاسکار را تنها در سال ۵۰۰ پس از میلاد کشف کردیم در حالیکه درست در کنار قاره ای به بزرگی آفریقا قرار داشته است؟ و چگونه ما نیوزیلند را که به عنوان مکانی بزرگ و قابل سکونت بر روی زمین است و بسیار نزدیک به استرالیاست در حدود ۱۳۰۰-۱۲۵۰ پس از میلاد کشف کرده ایم؟

این دو مکان، قطعاً آخرین مکان های کشف شده بر روی زمین نیستند-ما به جزایر کوچکتر بسیار زیادی دست یافته ایم- ولی آیا شما می توانید حدس بزنید آخرین مکانی که انسان در این سیاره بر روی آن پا خواهد گذاشت کجاست؟ مستند Real Life Lore این داستان را برای شما توضیح خواهد داد، ولی تنها اجازه بدهید به شما بگوییم که سیاره اورانوس پیش از اینکه ما سیاره خودمان را به طور کامل کشف کنیم، کشف شد.

منبع: bigbangpage.com - sciencealert.com